Samen met mijn klasgenoten heb ik mijn eerste raket (28 cm) gelanceerd. Deze bereikte een hoogte van 380 meter. Dit hebben we gedaan voor een praktische opdracht voor natuurkunde, waarvoor we een 9,5 hebben gekregen! Ik heb ons verslag en de bijlagen hier: https://drive.google.com/drive/folders/1Acsps96XACMWCTppavjr-3BEd95gHLUe?usp=sharing . (kon geen zip of pdf uploaden)
Voor ons profielwerkstuk willen we dieper ingaan op de stabilisatiemethoden van modelraketten. Tijdens ons theoretisch onderzoek ontdekten we dat actieve stabilisatie, zoals TVC en ACF, weliswaar de vinnen kan bewegen, maar dat vaste vinnen vaak al voldoende zijn. We moeten echter ook een praktisch experiment uitvoeren. Een idee van ons was om dezelfde raket te bouwen, maar met verschillende vinposities en -groottes, en dan te testen of de modellen die volgens een simulatieprogramma het stabielst zijn, dat in de praktijk ook echt zijn.
We hebben echter moeite met het vinden van een manier om de stabiliteit van een modelraket herhaalbaar te meten zonder gebruik te maken van een vliegcomputer die de versnelling in alle richtingen meet. Deze computers kosten vaak honderden euro's en liggen buiten ons budget.
We zouden het daarom erg waarderen als iemand ons kan helpen met het vinden van een methode om de stabiliteit van een modelraket te meten, of met het vinden van een ander passend experiment.
Hi,
leuk onderwerp en een mooi resultaat van jullie praktijkopdracht.
Een bekende simpele methode om stabiliteit te testen is de slingerproef. De geheel geladen raket wordt in het zwaartepunt aan een touwtje gehangen. Als je de raket dan rondslingert en de neus gaat in de draairichting wijzen is de raket stabiel. Je zou een variant kunnen bedenken: een eenvoudige windtunnel van karton met een ventilator erin en je raket op een steuntje plaatsen waarin de raket wel kan roteren. Door de raket in verschillende posities vast te zetten in de steun zou je proefondervindelijk het drukpunt kunnen vaststellen. Je kan het drukpunt ook helemaal zelf berekenen door alle oppervlakken van de doorsnede te sommeren t.o.v. een referentiepunt.
Kan je hier wat mee?
Groet, Ben, DRRA
@benalbers Heel erg bedankt. Het idee om een windtunnel te gebruiken om de stabiliteit te bepalen is geniaal. We weten het drukpunt al. Aangezien de volledige raket (behalve motor en bergingssysteem) 3D-geprint is, hebben we ook gebruik gemaakt van OpenRocket voor het ontwerp proces. We kunnen natuurlijk kijken hoe de locatie van het zwaartepunt en drukpunt invloed hebben op de stabiliteit. Dit kunnen we doen door het zwaartepunt aan te passen door een gewichtje in de raket te plaatsen tijdens de windtunneltest.