De raket

Onderdelen van een modelraket

Funtie van de onderdelen:

Neuskegel
Deze dient vooral om de wrijving te verminderen en het model meer aerodynamisch te maken. De langsstromende lucht wordt door de neuskegel soepel langs het model geleid. Een groot gapend gat of een stompe bovenkant is niet echt bevordelijk voor het vlieggedrag. Om de neuskegel bij je model te houden, wordt deze aan je model verbonden met een schokkoord.

Rompbuis
De rompbuis is het centrale en meestal grootste deel van de modelraket. Alle andere onderdelen zijn hieraan verbonden. De rompbuis vormt voor een groot deel het uiterlijk van je model. Bij echte raketten is de rompbuis grotendeels gevuld met de raketbrandstof. Bij modelraketten echter, is het overgrote deel leeg omhulsel. De motoren die we gebruiken zijn betrekkelijk klein en vullen slechts een klein deel van deze rompbuisconstructie op. Zouden we de gehele rompbuis vullen met brandstof, dan verdwijnen onze modellen in de kilometershoge onmetelijkheid van het luchtruim. We maken nog wel gebruik van het bonveste deel van de rompbuis: namelijk als laadruimte voor een digitale hoogtemeter, een digitale camera, of voor andere ladingen. Levende dieren of ontplofbare ladingen is absoluut geen goed plan.

Vinnen
De vinnen zorgen voor de stabilisatie van de modelraket nadat het lanceerplatform en de lanceerstaaf zijn verlaten. Voor deze stabilisatie is snelheid nodig, of beter gezegd, een snelle luchtstroom langs de vinnen. Over het algemeen hebben modellen aan een snelheid van 110Km/u voldoende om zich te stabiliseren. Deze snelheid moet dan al wel bereikt zijn, bij het verlaten van de lanceernaald. Deze lanceernaald is meestal 1 meter lang(3 of 5mm doorsnede). Voor grotere of zwaardere modellen worden langere lanceernaalden of lanceerrails gebruikt.

Motorhuis
Het motorhuis is de houder van de motor en centreert deze in de rompbuis. Hier worden de krachten van de motor overgebracht op het model. De constructie van het motorhuis en de verbinding ervan met de rompbuis dient goed verlijmd te zijn. Vaak vinden we aan het motorhuis een snelwissel-motorhaak. Hiermee kan men vlot een motor verwijderen en vervangen door een ongebruikt exemplaar.

Motor
De modelraketmotor zorgt voor de voortstuwing van het model en na het doorglijden naar de maximale hoogte, voor de uitdrijving van het bergingssysteem. De modelraket motor is een fabrieksmatig gefabriceerde, kant en klare voortstuwings patroon. De motoren zijn veilig in het gebruik en meestal éénmalig. Er zijn ook herlaadbare motorhulzen verkrijgbaar. Hierin kunnen brandstofblokjes en papieren beschermhulzen worden aangebracht, die samen met o-ringen en afsluitringen worden vergrendeld tot een compleet motorsysteem. Voor iedere vlucht kan een nieuwe motor aangebracht worden.

Lanceerbuisje
Het lanceerbuisje is bedoeld om de raket de eerste meter van de vlucht te geleiden langs de lanceerstaaf. Het lanceerbuisje zit meestal bevestigd aan de zijkant van het model en wordt over de lanceeerstaaf geschoven. De passing moet niet strak, maar lekker losjes zijn. Het is vaak verstandiger om twee kleine lanceerbuisjes aan te brengen. Eén net onder het zwaartepunt en de ander ruim boven het zwaartepunt. Dit voorkomt veel wrijving (scheefhangen) aan de lanceernaald.

Parachute
De parachute is bedoeld om het model tijdens de bergingsfase voldoende af te remmen zodat het model een veilige landing kan maken, zonder schade te veroorzaken aan dier, mens of omgeving. Er bestaan ook andere vormen van bergingssystemen zoals wimpel/streamer, helicopter/rotor systemen, zweefberging.

Parachutelijnen
De parachutelijnen zijn bedoeld om de parachute te laten openen en open te houden. Ze houden de parachute in vorm, zodat er onder de parachute een holte ontstaat waar de lucht in gevangen wordt.

Schokkoord
Het hoofddoel van het schokkoord is om je neuskegel bij je model te houden, als deze met grote kracht door de uitdrijfgassen van de modelraketmotor wordt uitgestoten, om het bergingssysteem vrij te geven. Het schokkoord is een handige plaats om je parachute of wimpel(streamer) aan te bevestigen. Dit kan ook aan een schroefoogje of haakje aan je neuskegel. Het schokkoord heet zo, omdat het de schok opvangt, van de met grote snelheid van de rompbuis weggeblazen neuskegel. Als het schokkoord volledig is ontvouwen, remt het de snelheid van de neuskegel af. Vandaar ook dat het schokkoord meestal van rekbaar materiaal wordt gemaakt zoals elastiek/versterkt elastiek. Deze rekkracht vangt de schok enigszins geleidelijk op. Als je geen schokkoord gebruikt, maar een statische draad(geen of nauwelijks elasticiteit), bestaat er grote kans dat de bevestiging losscheurt. Wil je geen schokkoord gebruiken, maar statisch draad, dan dien je een flinke lengte te gebruiken. Bijvoorbeeld minimaal vier maal de lengte van je gehele model. De laatste jaren zie je dat vooral het onderste deel van het schokkoord bestaat uit brandbestendig(er) materiaal zoals Kevlar-/Twaron-draad. Omdat dit echter nauwelijk elastisch is, wordt het bovenste deel nog altijd gemaakt van elastiek/versterkt elastiek.

Schokkoordanker
Het schokkoordanker wordt gebruikt om het schokkoord te bevestigen aan je model. Meestal wordt dit boven in de rompbuis verlijmd. Vaak is het een papieren strookje, waarin met enkele wikkelingen, het schokkoord is verlijmd. De laatste jaren zijn er tal van andere manieren bedacht om het schokkoord te verankeren. Bevestigingen aan het motorhuis(enkel brandbestendig draad), aan koppelstukken, aan de buitenzijde van het model, enz. Een eenvoudig (dik)papieren schokkoord ankertje werkt nog steeds prima.